DIECEZJA SIEDLECKA
18 listopada 2025 r. Imieniny obchodzą: Aniela, Klaudyna, Roman
Czytania: (2 Mch 6,18-31); (Ps 3,2-3.4-5.6-7); Aklamacja (1 J 4,10b)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
W diecezji drohiczyńskiej odbędzie się Cecyliada
Most na Wiśle wraca do gry /AUDIO/
Uwaga kierowcy – ważne zmiany w organizacji ruchu na ul. Sokołowskiej
Zmiana organizacji ruchu na ul. Armii Krajowej w Łukowie
Odkryj Bożą miłość w sobie
Nie żyje emerytowana nauczycielka fizyki w Liceum Ogólnokształcącym w Stoczku Łukowskim
Ulica Józefa Geresza otwarta /AUDIO, WIDEO/
Dachował na S17. Nie miał uprawnień i był pod wpływem alkoholu
Co naprawdę wydarzyło się pod Życzynem? /AUDIO/
Siedleccy „Skrzaci” i „Żacy” w turnieju Mazowsza
Srebro dla reprezentanta WLKS Siedlce – Nowe Iganie
CZWARTEK, 28 MAJA JEZUSA CHRYSTUSA, NAJWYŻSZEGO I WIECZNEGO KAPŁANA (2015-05-28 07:05:59)
Mk 14,22-25 Bierzcie, to jest Ciało moje. (Mk 14,22) Czy uczestniczyłeś kiedyś we Mszy świętej połączonej z udzielaniem święceń kapłańskich? To bardzo wzruszający moment, kiedy podczas Modlitwy eucharystycznej neoprezbiter po raz pierwszy bierze do ręki Hostię i wypowiada nad nią słowa: „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: to jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane”. Być może wielokrotnie powtarzał te słowa już wcześniej, czytając Ewangelię, katechizując, przygotowując się do sprawowania posługi. Teraz jednak mają one zupełnie inny wymiar. Chleb rzeczywiście staje się Ciałem Jezusa. Czas i przestrzeń przestają się liczyć. Uobecnia się dla nas ofiara Jezusa i Jego zmartwychwstanie. On sam karmi nas swoim Ciałem, jak nakarmił nim uczniów w Wieczerniku.
Mk 14,22-25
Bierzcie, to jest Ciało moje. (Mk 14,22)
Czy uczestniczyłeś kiedyś we Mszy świętej połączonej z udzielaniem święceń kapłańskich? To bardzo wzruszający moment, kiedy podczas Modlitwy eucharystycznej neoprezbiter po raz pierwszy bierze do ręki Hostię i wypowiada nad nią słowa: „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: to jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane”. Być może wielokrotnie powtarzał te słowa już wcześniej, czytając Ewangelię, katechizując, przygotowując się do sprawowania posługi. Teraz jednak mają one zupełnie inny wymiar. Chleb rzeczywiście staje się Ciałem Jezusa. Czas i przestrzeń przestają się liczyć. Uobecnia się dla nas ofiara Jezusa i Jego zmartwychwstanie. On sam karmi nas swoim Ciałem, jak nakarmił nim uczniów w Wieczerniku.
Jezus Chrystus, arcykapłan Nowego Przymierza, który raz jeden złożył za nas wszystkich doskonałą ofiarę z samego siebie, w szczególny sposób dzieli się swoim kapłaństwem z tymi, których wybiera. Czyni to, aby Jego ofiara mogła być dostępna dla nas, których dzielą od niej tysiące lat i kilometrów. Przez nich chce głosić nam słowo i sprawować sakramenty. Przez nich chce nas uświęcać. W Wielki Czwartek wspominamy Ostatnią Wieczerzę w atmosferze powagi, w kontekście nadchodzącej męki Jezusa. Dziś spoglądamy na nią już z perspektywy zmartwychwstania. Możemy bez przeszkód cieszyć się tym, że wciąż wśród nas znajdują się ludzie gotowi odpowiedzieć na wezwanie Jezusa do poświęcenia się wyłącznej służbie Ewangelii. To jest ich dzień, w którym szczególnie należy im się nasza modlitwa i wdzięczność. Możemy dziękować Jezusowi, który składa niepojęte dary w ręce słabych, grzesznych ludzi, ufając, że nie zmarnują tego ani oni sami, ani my wszyscy. Zjednoczmy się dziś w modlitwie za kapłanów – świętych i oddanych, chwiejących się pod ciężarem tej posługi, a także za tych, którzy z różnych powodów nie stają już przy ołtarzu Pana. On ma moc podtrzymać, zbawić i uświęcić wszystkich. Jemu, Najwyższemu i Wiecznemu Kapłanowi, niech będzie chwała. „Panie Jezu, dziękujemy Ci za Twoją jedyną ofiarę, która dała nam zbawienie. Dziękujemy Ci też za wszystkich, z którymi w szczególny sposób dzielisz się swoim kapłaństwem. Prowadź ich do świętości dla dobra Twojego ludu.” Jr 31,31-34 albo Hbr 10,11-18 Ps 110,1-3 (Słowo wśród nas, 2015)
Jezus Chrystus, arcykapłan Nowego Przymierza, który raz jeden złożył za nas wszystkich doskonałą ofiarę z samego siebie, w szczególny sposób dzieli się swoim kapłaństwem z tymi, których wybiera. Czyni to, aby Jego ofiara mogła być dostępna dla nas, których dzielą od niej tysiące lat i kilometrów. Przez nich chce głosić nam słowo i sprawować sakramenty. Przez nich chce nas uświęcać.
W Wielki Czwartek wspominamy Ostatnią Wieczerzę w atmosferze powagi, w kontekście nadchodzącej męki Jezusa. Dziś spoglądamy na nią już z perspektywy zmartwychwstania. Możemy bez przeszkód cieszyć się tym, że wciąż wśród nas znajdują się ludzie gotowi odpowiedzieć na wezwanie Jezusa do poświęcenia się wyłącznej służbie Ewangelii. To jest ich dzień, w którym szczególnie należy im się nasza modlitwa i wdzięczność. Możemy dziękować Jezusowi, który składa niepojęte dary w ręce słabych, grzesznych ludzi, ufając, że nie zmarnują tego ani oni sami, ani my wszyscy.
Zjednoczmy się dziś w modlitwie za kapłanów – świętych i oddanych, chwiejących się pod ciężarem tej posługi, a także za tych, którzy z różnych powodów nie stają już przy ołtarzu Pana. On ma moc podtrzymać, zbawić i uświęcić wszystkich. Jemu, Najwyższemu i Wiecznemu Kapłanowi, niech będzie chwała.
„Panie Jezu, dziękujemy Ci za Twoją jedyną ofiarę, która dała nam zbawienie. Dziękujemy Ci też za wszystkich, z którymi w szczególny sposób dzielisz się swoim kapłaństwem. Prowadź ich do świętości dla dobra Twojego ludu.”
Jr 31,31-34
albo
Hbr 10,11-18
Ps 110,1-3
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
