Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych. (Mt 18,10)

Jezus nie pokazuje tutaj dziecka jako wzoru dobroci i niewin­ności; raczej zwraca uwagę na to, że dzieci w Jego społeczności znaczyły bardzo niewiele, praktycznie nie uznawano ich za ważne, nie miały żadnych praw czy przywilejów. Nie miały żadne­go wpływu na społeczność. Kiedy były już dosyć duże, ich rola ograniczała się do pomocy w rodzinie, tak jak to było możliwe.

To w tym punkcie Jezus mówi uczniom, aby je naśladowali. To oznacza, że uczeń nie będzie się sprzeciwiać czy zwracać na sie­bie uwagi. Jeśli spotka go cześć czy pochwała, przyjmie je, ale nie będzie o nie zabiegać. Zamiast gonić za własną sławą czy wiel­kością, uczeń raczej usunie się w cień, aby inni mogli być otocze­ni czcią.

Jego celem jest zdziałanie jak najwięcej dobrego dla innych i dla chwały Bożej.