DIECEZJA SIEDLECKA
20 kwietnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Agnieszka, Teodor, Czesaw
Czytania: (Dz 9,31-42); (Ps 116B,12-13.14-15.16-17); Aklamacja (J 6,63b.68b)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Druga tura wyborów samorządowych już w niedzielę, 21 kwietnia
Weekend w regionie
Felieton Grzegorza Welika – 19 kwietnia 2024 /POSŁUCHAJ/
Policjanci poszukują świadków śmiertelnego potrącenia rowerzysty
W Białej Podlaskiej powstanie blok komunalny
Aneta Prokop i Kamil Kuźmiuk tegorocznymi laureatami konkursu na tekst rozważań Drogi Krzyżowej
Zakonnik, fotograf, miłośnik jazzu. Br. Bogdan Augustyniak gościł w bialskiej bibliotece
Koncert zespołu Mała Armia Janosika w Rykach
Basistka Joanna Dudkowska będzie gościem Radia Podlasie
Wybrano firmę, która zbuduje kładkę nad rzeką Bug
Warsztaty Wychowania Chrześcijańskiego
CZWARTEK, 28 MAJA JEZUSA CHRYSTUSA, NAJWYŻSZEGO I WIECZNEGO KAPŁANA (2015-05-28 07:05:59)
Mk 14,22-25 Bierzcie, to jest Ciało moje. (Mk 14,22) Czy uczestniczyłeś kiedyś we Mszy świętej połączonej z udzielaniem święceń kapłańskich? To bardzo wzruszający moment, kiedy podczas Modlitwy eucharystycznej neoprezbiter po raz pierwszy bierze do ręki Hostię i wypowiada nad nią słowa: „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: to jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane”. Być może wielokrotnie powtarzał te słowa już wcześniej, czytając Ewangelię, katechizując, przygotowując się do sprawowania posługi. Teraz jednak mają one zupełnie inny wymiar. Chleb rzeczywiście staje się Ciałem Jezusa. Czas i przestrzeń przestają się liczyć. Uobecnia się dla nas ofiara Jezusa i Jego zmartwychwstanie. On sam karmi nas swoim Ciałem, jak nakarmił nim uczniów w Wieczerniku.
Mk 14,22-25
Bierzcie, to jest Ciało moje. (Mk 14,22)
Czy uczestniczyłeś kiedyś we Mszy świętej połączonej z udzielaniem święceń kapłańskich? To bardzo wzruszający moment, kiedy podczas Modlitwy eucharystycznej neoprezbiter po raz pierwszy bierze do ręki Hostię i wypowiada nad nią słowa: „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: to jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane”. Być może wielokrotnie powtarzał te słowa już wcześniej, czytając Ewangelię, katechizując, przygotowując się do sprawowania posługi. Teraz jednak mają one zupełnie inny wymiar. Chleb rzeczywiście staje się Ciałem Jezusa. Czas i przestrzeń przestają się liczyć. Uobecnia się dla nas ofiara Jezusa i Jego zmartwychwstanie. On sam karmi nas swoim Ciałem, jak nakarmił nim uczniów w Wieczerniku.
Jezus Chrystus, arcykapłan Nowego Przymierza, który raz jeden złożył za nas wszystkich doskonałą ofiarę z samego siebie, w szczególny sposób dzieli się swoim kapłaństwem z tymi, których wybiera. Czyni to, aby Jego ofiara mogła być dostępna dla nas, których dzielą od niej tysiące lat i kilometrów. Przez nich chce głosić nam słowo i sprawować sakramenty. Przez nich chce nas uświęcać. W Wielki Czwartek wspominamy Ostatnią Wieczerzę w atmosferze powagi, w kontekście nadchodzącej męki Jezusa. Dziś spoglądamy na nią już z perspektywy zmartwychwstania. Możemy bez przeszkód cieszyć się tym, że wciąż wśród nas znajdują się ludzie gotowi odpowiedzieć na wezwanie Jezusa do poświęcenia się wyłącznej służbie Ewangelii. To jest ich dzień, w którym szczególnie należy im się nasza modlitwa i wdzięczność. Możemy dziękować Jezusowi, który składa niepojęte dary w ręce słabych, grzesznych ludzi, ufając, że nie zmarnują tego ani oni sami, ani my wszyscy. Zjednoczmy się dziś w modlitwie za kapłanów – świętych i oddanych, chwiejących się pod ciężarem tej posługi, a także za tych, którzy z różnych powodów nie stają już przy ołtarzu Pana. On ma moc podtrzymać, zbawić i uświęcić wszystkich. Jemu, Najwyższemu i Wiecznemu Kapłanowi, niech będzie chwała. „Panie Jezu, dziękujemy Ci za Twoją jedyną ofiarę, która dała nam zbawienie. Dziękujemy Ci też za wszystkich, z którymi w szczególny sposób dzielisz się swoim kapłaństwem. Prowadź ich do świętości dla dobra Twojego ludu.” Jr 31,31-34 albo Hbr 10,11-18 Ps 110,1-3 (Słowo wśród nas, 2015)
Jezus Chrystus, arcykapłan Nowego Przymierza, który raz jeden złożył za nas wszystkich doskonałą ofiarę z samego siebie, w szczególny sposób dzieli się swoim kapłaństwem z tymi, których wybiera. Czyni to, aby Jego ofiara mogła być dostępna dla nas, których dzielą od niej tysiące lat i kilometrów. Przez nich chce głosić nam słowo i sprawować sakramenty. Przez nich chce nas uświęcać.
W Wielki Czwartek wspominamy Ostatnią Wieczerzę w atmosferze powagi, w kontekście nadchodzącej męki Jezusa. Dziś spoglądamy na nią już z perspektywy zmartwychwstania. Możemy bez przeszkód cieszyć się tym, że wciąż wśród nas znajdują się ludzie gotowi odpowiedzieć na wezwanie Jezusa do poświęcenia się wyłącznej służbie Ewangelii. To jest ich dzień, w którym szczególnie należy im się nasza modlitwa i wdzięczność. Możemy dziękować Jezusowi, który składa niepojęte dary w ręce słabych, grzesznych ludzi, ufając, że nie zmarnują tego ani oni sami, ani my wszyscy.
Zjednoczmy się dziś w modlitwie za kapłanów – świętych i oddanych, chwiejących się pod ciężarem tej posługi, a także za tych, którzy z różnych powodów nie stają już przy ołtarzu Pana. On ma moc podtrzymać, zbawić i uświęcić wszystkich. Jemu, Najwyższemu i Wiecznemu Kapłanowi, niech będzie chwała.
„Panie Jezu, dziękujemy Ci za Twoją jedyną ofiarę, która dała nam zbawienie. Dziękujemy Ci też za wszystkich, z którymi w szczególny sposób dzielisz się swoim kapłaństwem. Prowadź ich do świętości dla dobra Twojego ludu.”
Jr 31,31-34
albo
Hbr 10,11-18
Ps 110,1-3
(Słowo wśród nas, 2015)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR