Ostatnio pokazali Wacusia w telewizji. Choć minęło sporo lat, nikt nie miał wątpliwości, że to on. Ta sama nijaka twarz. Lekko sepleniąca wymowa. Tyle, że nikt się z Wacusia nie śmiał. Wszyscy słuchali go z wielką uwagą. Prowadził jakieś ekskluzywne szkolenie dla bankowców.

To był nasz Wacuś. Wacuś jest prezesem banku. Nie, nie w Polsce. W Szwajcarii.

Jak patrzę na takiego Wacusia, to wiem co miał na myśli św. Piotr, gdy mówił o Jezusie:

On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się kamieniem węgielnym.

Bóg jest pełen mocy. Choć czasami w pewnych sytuacjach życiowych wydaje się nam bezsilny.

Dzisiejsza Ewangelia pozwala wydobyć pewną prawdę:

Można siedzieć w łodzi całą noc i nie złowić ani jednej rybki, można się urobić po łokcie i nic z tego nie mieć.

Kolejna prawda jest taka, że w kwadrans można mieć tyle, że nie wiadomo co z tym począć, jak wyciągnąć to całe mnóstwo ryb, zagospodarować to, co niespodziewanie wpadło w ręce.

I jeszcze jest trzecia prawda - najważniejsza.

Prawda pokazująca źródło obfitości.

Tym źródłem jest posłuszeństwo Bożemu Słowu.

Dzisiaj Jezus nie staje przed człowiekiem.

Nie słyszymy Jego głosu:

Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie (J 21,6a)

Czy jakiejś innej instrukcji - a przynajmniej jest to bardzo rzadkie.

Bóg jednak nie milczy - mówi do nas w głosie naszego sumienia, w Biblii i nauczaniu Kościoła.

Wystarczy słuchać i posłuchać, by cieszyć się obfitością życia.