DIECEZJA SIEDLECKA
7 maja 2024 r. Imieniny obchodzą: Ludmia, Gizela, Benedykt
Czytania: (Dz 16,22-34); (Ps 138,1-3.7c-8); Aklamacja (J 16,7.13)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Powodzenia na maturze
Ewa Kieruczenko wybrana została Przewodniczącą Rady Miasta Międzyrzec Podlaski
Matura 2024. Na pierwszy ogień - język polski
Garwolin: PiS przejął władzę w powiecie
W gminie Grodzisk nowy wójt rozpoczął już urzędowanie
15-latek postrzelony w szkole w Łomży
Czuwanie przed Uroczystością Zesłania Ducha Świętego
Felieton Grzegorza Welika – 6 maja 2024 /POSŁUCHAJ/
Nowa Rada Gminy Biała Podlaska
Nowa Rada Miasta Biała Podlaska
Norbert Wilbik przewodniczącym Rady Powiatu, Iwona Kurowska starostą powiatu garwolińskiego
1 MARCA: PIĄTEK (2013-03-01 06:03:51)
Mt 21, 33-43. 45-46 Boża miłość czy miłość na kartki? Gdyby mnie sprzedali moi bracia, tak jak sprzedali Józefa, zapewne spędziłbym pół życia na obmyślaniu zemsty. Nie szukałbym winy w sobie. Nie zastanowiłbym się, czego mi zazdrościli. Kombinowałbym, jak im dopiec. Dzisiaj wiem, że bracia Józefa wcale nie byli bardzo złymi ludźmi. Po prostu chcieli miłości „po równo”. Nie rozumieli, że każdy jest wybrany, ale do czego innego. Nie pojęli, że każdy jest kochany, ale w oryginalny sposób. Tak właśnie kocha Bóg. Nie wydaje kartek na miłość. Bóg nigdy nie powiedział, że „sprawiedliwie, znaczy równo”.
Mt 21, 33-43. 45-46
Gdyby mnie sprzedali moi bracia, tak jak sprzedali Józefa, zapewne spędziłbym pół życia na obmyślaniu zemsty. Nie szukałbym winy w sobie. Nie zastanowiłbym się, czego mi zazdrościli. Kombinowałbym, jak im dopiec.
Dzisiaj wiem, że bracia Józefa wcale nie byli bardzo złymi ludźmi. Po prostu chcieli miłości „po równo”. Nie rozumieli, że każdy jest wybrany, ale do czego innego. Nie pojęli, że każdy jest kochany, ale w oryginalny sposób. Tak właśnie kocha Bóg. Nie wydaje kartek na miłość. Bóg nigdy nie powiedział, że „sprawiedliwie, znaczy równo”.
Historia z życia. Młoda dziewczyna chce w sklepie tekstylnym kupić materiał na suknię. „Chodzi mi o taki, który gdy się idzie, szeleści" — przedkłada klientka swoje życzenie. Sprzedawca mówi: „To niech pani najlepiej weźmie taftę, mamy w pięknych kolorach". „Na kolorze mi nie zależy — wyjaśnia dziewczyna — najważniejsze, by materiał był słyszalny". Zdecydowała się w końcu na białą taftę. Kupiła pięć metrów i poszła. Na ladzie zostawiła rękawiczki. Sprzedawca pobiegł za nią, a zwracając jej zgubę nie wytrzymał i zapytał: „Proszę mi powiedzieć, ale szczerze, dlaczego pani koniecznie chciała kupić ten szeleszczący materiał?" Dziewczyna wyjaśnia: „To jest moja suknia ślubna. Mój narzeczony jest niewidomy. Jeżeli już nie widzi mej sukni, to chcę by przynajmniej ją słyszał i wiedział, że jestem blisko niego". Oto prawdziwa miłość. Ci, którzy się kochają, chcą być blisko siebie. Jak wiemy, Jezus ciągle powraca do kilku podstawowych spraw: uzdrawiającej siły miłości, potrzeby wzajemnego wybaczenia oraz, o czym mowa w dzisiejszym czytaniu, do niezmiennej mocy woli Bożej. Bez względu na to, co zrobi człowiek - a dzisiejsza Ewangelia przedstawia arcykapłanów i starszych ludu, którzy są przykładem ludzkiego egoizmu - wola Boża zostanie wykonana w ludzkiej historii. Jezus krytykuje arcykapłanów za konkretne zaniedbania: za gromadzenie powierzonych im skarbów i niechęć do dzielenia się z ludem wiedzą w kwestiach religijnych. W ten sposób Jezus uczy nas, że mamy się dzielić każdym otrzymanym darem. Chować coś dla siebie, znaczy stracić to. Jak pokazuje historia Żydów, Bóg przeniósł swą łaskę z jednego ludu na wiele innych, z jednego narodu na ludy całego świata. Wszystko to stało się dzięki sile miłości jednego człowieka, Jezusa, który nade wszystko uczy nas, jak dzielić się tym, co mamy, i w ten sposób wzbogacać życie innych i swoje własne.
Młoda dziewczyna chce w sklepie tekstylnym kupić materiał na suknię. „Chodzi mi o taki, który gdy się idzie, szeleści" — przedkłada klientka swoje życzenie. Sprzedawca mówi: „To niech pani najlepiej weźmie taftę, mamy w pięknych kolorach". „Na kolorze mi nie zależy — wyjaśnia dziewczyna — najważniejsze, by materiał był słyszalny". Zdecydowała się w końcu na białą taftę. Kupiła pięć metrów i poszła. Na ladzie zostawiła rękawiczki. Sprzedawca pobiegł za nią, a zwracając jej zgubę nie wytrzymał i zapytał: „Proszę mi powiedzieć, ale szczerze, dlaczego pani koniecznie chciała kupić ten szeleszczący materiał?" Dziewczyna wyjaśnia: „To jest moja suknia ślubna. Mój narzeczony jest niewidomy. Jeżeli już nie widzi mej sukni, to chcę by przynajmniej
ją słyszał i wiedział, że jestem blisko niego". Oto prawdziwa miłość. Ci, którzy się kochają, chcą być blisko siebie.
Jak wiemy, Jezus ciągle powraca do kilku podstawowych spraw: uzdrawiającej siły miłości, potrzeby wzajemnego wybaczenia oraz, o czym mowa w dzisiejszym czytaniu, do niezmiennej mocy woli Bożej. Bez względu na to, co zrobi człowiek - a dzisiejsza Ewangelia przedstawia arcykapłanów i starszych ludu, którzy są przykładem ludzkiego egoizmu - wola Boża zostanie wykonana w ludzkiej historii.
Jezus krytykuje arcykapłanów za konkretne zaniedbania: za gromadzenie powierzonych im skarbów i niechęć do dzielenia się z ludem wiedzą w kwestiach religijnych. W ten sposób Jezus uczy nas, że mamy się dzielić każdym otrzymanym darem. Chować coś dla siebie, znaczy stracić to. Jak pokazuje historia Żydów, Bóg przeniósł swą łaskę z jednego ludu na wiele innych, z jednego narodu na ludy całego świata. Wszystko to stało się dzięki sile miłości jednego człowieka, Jezusa, który nade wszystko uczy nas, jak dzielić się tym, co mamy, i w ten sposób wzbogacać życie innych i swoje własne.
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR